Sen..
Neden şimdi karşımda durduğunu bilmiyorum. Neden? Oysa ki seni unuttuğumu sanmıştım. Fakat şimdi, sanki hep aynı döngüde tekrarlıyormuş gibi hissediyorum. Bir saat gibi, dönüp dolaşıp tekrar aynı yere geliyorum.
Bunun çözümü kitaplarda bile yazmaz mı? Sanki, hep burada değilsin ama buradasın gibi. Gülüşünün bana verdiği o tuhaf mutlulukla ağlamak istiyorum bazen. Neden yaptın bunu bana? Şimdi senden başka bir şeye konsantre olamıyorum! Başkasına bakmana, onlarla konuşmana bile katlanamıyorum artık. Sadece benim olmalısın! Sadece benim!!!
Ancak tüm bunları kendime bile itiraf edemezken, sana söylemek istediğime inanamıyorum. Bu delilik! Sen hala benden korkarken bu çok zor. Yasak bir aşk! Nereye kadar giderse oraya götürmeye çalışacağım. Yanlış olduğunu bile bile yapmak istiyorum. Çünkü biliyorum ki sende bunu istiyorsun. Yanıma her geldiğinde, içindeki o alevi hissetmemek mümkün değil.
Sevmek istiyorum. Seni sevmek istiyorum!
Hala benden şüpheleniyor olsan bile, biliyorum ki bir gün benim olacaksın.
Sadece benim!
Marcus Tasartir
This entry was posted
on 2012/06/24
at 07:41:00
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
Archives
Blogger tarafından desteklenmektedir.